Το ουρικό οξύ αποτελεί τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πουρινών και παράγεται κατά κύριο λόγο στο ήπαρ και σε μικρότερο βαθμό στους νεφρούς και στο λεπτό έντερο. Οι πουρίνες είναι τμήμα των πρωτεϊνών των τροφών που λαμβάνουμε.
Μια ευνοϊκή δράση του ουρικού οξέως είναι ότι αποτελεί από τα σημαντικότερα ενδογενή αντιοξειδωτικά του οργανισμού.
Η απέκκρισή τού γίνεται κυρίως μέσω των ούρων, ενώ αποβάλλεται κατά 30% στα κόπρανα και ελάχιστα μέσω του ιδρώτα. Επομένως, το σώμα αποβάλλει το επιπλέον ουρικό οξύ μέσω των νεφρών στα ούρα.
Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει αρκετά γρήγορα σε ορισμένα άτομα. Σχηματίζονται έτσι μικροί κρύσταλλοι (ουρικού οξέως) μέσα και γύρω από την άρθρωση, προκαλώντας φλεγμονή, πόνο και πρήξιμο.
Η παθολογική αυτή κατάσταση καλείται ουρική αρθρίτιδα και πρόκειται για μια κοινή και οδυνηρή πάθηση που προσβάλλει τις αρθρώσεις.
Η ουρική αρθρίτιδα ,λοιπόν, (κοινώς ποδάγρα) είναι το αποτέλεσμα της εναπόθεσης σε αρθρώσεις, κρυστάλλων ουρικού μονονατρίου, λόγω υπερκορεσμού του αρθρικού υγρού σε ουρικό οξύ.
Οι ασθενείς που προσβάλλονται συνήθως είναι είτε άνδρες ηλικίας μεταξύ 40 και 50 ετών , είτε ηλικιωμένοι που λαμβάνουν διουρητικά.
Η ουρική αρθρίτιδα είναι σπάνια σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες .
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Ένα επεισόδιο ουρικής αρθρίτιδας επέρχεται συνήθως πολύ γρήγορα, συχνά σε μια νύχτα. Η άρθρωση κοκκινίζει πολύ, πρήζεται και είναι εξαιρετικά επώδυνη. Συχνά η άρθρωση πονά έντονα όταν την ακουμπάτε.
Η ουρική αρθρίτιδα προσβάλλει συνήθως μία άρθρωση κάθε φορά, συχνά την άρθρωση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού.
Χωρίς θεραπευτική αγωγή, ένα επεισόδιο ουρικής αρθρίτιδας συνήθως διαρκεί περίπου μία εβδομάδα. Σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια ουρικής αρθρίτιδας,οι αρθρώσεις μπορεί να υποστούν πιο μόνιμες βλάβες. Μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνια πάθηση, προκαλώντας:
Τι είναι η υπερουριχαιμία και που οφείλεται
Η αύξηση του ουρικού οξέως στο αίμα ονομάζεται υπερουριχαιμία. Υπάρχουν ασθενείς με αυξημένες τιμές ουρικού οξέος, που δεν εκδηλώνουν ποτέ ουρική αρθρίτιδα.
Αύξηση της συγκέντρωσης του ουρικού μπορεί να προκύψει είτε λόγω αυξημένης παραγωγής είτε λόγω μειωμένης απέκκρισης.
Αυξημένη παραγωγή ουρικού οξέος:
Ελαττωμένη αποβολή του ουρικού οξέος από τους νεφρούς:
ÎŒλες οι καταστάσεις που αναφέρθηκαν, προκαλούν υπερουριχαιμία
Συστάσεις για αντιμετώπιση της υπερουριχαιμίας (υψηλό ουρικό οξύ)- Η σημασία της σωστής διατροφής
Οι ακόλουθες συστάσεις απευθύνονται σε άτομα με αυξημένο ουρικό οξύ, που πρέπει να ακολουθήσουν δίαιτα χαμηλή σε πουρίνες.
Γενικές συστάσεις:
Τρόφιμα που απαγορεύονται:
Τα τρόφιμα αυτά είναι πλούσια σε πουρίνες και πρέπει να αποφεύγονται τόσο σε οξεία φάση όσο και σε φάση ύφεσης
Τρόφιμα που επιτρέπονται σε μικρές ποσότητες: